Vandaag was een avontuurlijke dag. We hebben prachtige landschappen gezien en een hele mooie route gereden. Het zicht werd gaandeweg een stuk minder en waar het in de ochtend begon met zachtjes regenen, stopte het in de middag met zachtjes regenen… het leek namelijk wel moesson! Overal waar we reden ontstonden spontaan kleine kreekjes, beekjes en soms zelfs letterlijk rivieren.
Op een gegeven moment werden we gewaarschuwd voor een stuk ondergelopen weg een eind verderop. Na kort overleg met wat mede-Runners die ook twijfelden om door te rijden en te gaan kijken, hebben we de gok genomen. Uiteindelijk vonden we wat leek op een rivier. Het bleek echter de laatste 100 meter van de lokale weg naar de doorgaande weg te zijn en terugrijden had zeker een halfuur extra gekost. Aan de overkant zagen we al 2 auto’s staan, dus een oversteek leek realistisch. (Over)moedig als we zijn, hebben we de gok dus genomen en zijn we aan de oversteek begonnen. Het optimisme van de eerste 10 meter veranderde al snel in een lichte twijfel, terwijl het water steeg tot net onder het zijraam. Met een heuse boeggolf (nee, echt) die tot boven de motorkap reikte, zijn we ‘slow but steady’ doorgereden en kwamen we uiteindelijk met een werkende auto droog aan de andere kant aan. Daar bleek dat de 2 auto’s die we hadden zien staan, de oversteek ook hadden geprobeerd en nu met een volgelopen motor stonden te wachten op de wegenwacht 😬 We hebben ze uiteraard even geholpen met het aan de kant duwen van hun voertuigen om plaats te maken voor de andere dappere dodo’s die de oversteek aandurfden.
De rest van de rit was weinig avontuurlijk na dit gebeuren. Omdat het al de hele dag keihard had geregend hadden we echter weinig behoefte aan slapen op een doorweekt grasveld. We hebben ons netjes gemeld bij de finish en zijn daarna op zoek gegaan naar een hotel in de buurt. Na een zoektocht die op zichzelf ook een klein avontuur bleek te zijn, hebben we gekozen voor een hotel vlakbij de finishlocatie. Het andere hotel dat we hadden gevonden had namelijk een hoog ‘hopelijk-worden-de-banden-niet-van-de-auto-gejat’-gehalte…
Inmiddels zitten we aan het diner (het is nu 21.00u). We gaan vroeg slapen en morgen fris en fruitig weer op pad! 😊
